فارس: كنفرانسي به ميزباني دانشگاه الازهر در قاهره برگزار مي شود كه هدف آن حمايت از قوميت گرايي و دامن زدن به بحث عرب و عجم و همچنين پرداختن به اختلافات شيعه و سني است.
هزينه برگزاري اين همايش از سوي دولت قطر تامين شده و أحمد الطيب شيخ و رييس دانشگاه الازهر ،الشيخ محمد العريفي استاد دانشگاه عربستان سعودي و مبلغ وهابيت و عبدالله النفيسي معاون شيخ الازهر و برخي از مقامات دولتي سخنرانان اين نشست بودند.
اين كنفرانس در حالي برگزار شد كه وزير امور خارجه كشورمان در سفري چند روزه به مصر رفته و با تعدادي از مقامات رسمي اين كشور ديدار و گفتوگو كرده است و مسائل دو جانبه و منطقهاي را مورد توجه قرار داده است.
همزماني اين نشست با سفر صالحي به قاهره با هدف تحت تاثير قرار دادن اين سفر است.
حضور چهرههاي وهابي همچون العريفي كه از خطيبان وابسته به دولت رياض است و حمايت مالي قطري ها نشان مي دهد كه چه كساني حاميان واقعي كنفرانس مذكور هستند.
رهبران حاشيه خليج فارس در كنار سران رژيم صهيونيستي از سال ۲۰۱۱ كه حكومت مصر سرنگون شد، بيش از هركس از نزديك شدن تهران و قاهره هراس داشتند، چراكه ميدانند با حضور اين محور ديگر تلاشهاي كشورهايي چون قطر و عربستان در منطقه منتج به نتيجه نخواهد شد.
سعوديها از هيچ تلاشي براي دور كردن مصر از جمهوري اسلامي دريغ نكرده و شرط اصلي ادامه كمكهاي مالي را دورماندن قاهره از تهران عنوان كردهاند.
قطر نيز در اين راستا گام بر ميدارد تا نزديك شدن دو قدرت اصلي منطقه خاورميانه به يكديگر نزديك نشوند چرا كه نزديكي اين دو كشور مي تواند بحران سوريه را از مسير مورد نظر دوحه و آنكارا دور كند.
دليل نگراني بيش از حد سعوديها و قطري ها از همكاري ايران و مصر ناشي از درك آنها نسبت به قدرت دو كشور است كه ميتواند موازنه منطقه را برهم بزند.
در واقع سرنگوني حسني مبارك در انقلاب مردم مصر پايان محور محافظه كاري بود كه سعوديها آنرا در مقابله با ايران هدايت ميكردند اما امروز نبود مبارك رياض را در مقابل ايران تنها كرده كه اين تهديدي حياتي به حساب ميآيد.
سعوديها تلاش ميكنند كه به هر طريق ممكن در روابط ايران و مصر مانع ايجاد كنند تا مصر به عراق ديگري تبديل نشود. سعوديها پس از اينكه عراق به رهبري صدام در ۲۰۰۳ سقوط كرد تنها نظاره گر قدرت گيري ايران در اين كشور بودند و وقتي به خود آمدند كه بازي را از دست داده بودند ولي اين بار از همان ابتدا محكم ايستادهاند تا شكستي ديگر را متحمل نشوند.
مصريها در اين ميان با توجه به اينكه از نظر اقتصادي به عربستان وابستهاند علاقهاي به تحريك سعوديها ندارند و ترجيح ميدهند با چراغ خاموش با تهران ارتباط برقرار كنند و ايران نيز براي جلوگيري از تشديد برخوردها در منطقه استراتژي «تقيه» توسط اسلامگراهاي مصري را درك كرده است، هرچند اين گزينه نيز نبايد از دور از ذهن باشد كه قاهره نيز علاقه ندارد با نزديك شدن به تهران، رياض را از دست دهد.